بی تو
کاش می دونستی که چشام چقدر انتظار برگشتنت داشت
بی تو هر شب دانه های الماس بر گرد صورتم می نشست
و به آن شب آسمانی فکر می کردم که تو از میان هزاران ستاره
از میان ابیات شعرهای من به زندگی من پا گذاشتی
وقتی نبودی شعرهای من نقش خالی تو را صدا می زد
بی تو شعر هم دیگر خیال آمدن و سرودن نداشت
آمد محرم
باز محرم است و خون و آتش و اشک
یا حسن آمدیم تا تو را دریابیم
اگرچه سیاه است دل ما و پرونده ما
اما به امید شفاعتت آمدیم
یا حسین جان مادرت
ما را ببخش و کن نگاهی بر دل ما عشاق
ما عشاق حسینیم
جز در او جایی دگر نرویم